De inkt van het Europese antwoord (zonder details overigens) op de schuldencrisis is nog niet droog of de Griekse premier heeft er weer een tijdbom onder gelegd. Hetgeen weer resulteert in een bij voorbaat mislukte G20 top in Cannes. Van details uitwerken zal het nu meer komen, omdat de wereldleiders het druk zullen hebben met sussen en gissen (naar de uitkomst van het Griekse referendum).

Niet dat de G20 bij voorbaat een oplossing voor het probleem had kunnen leveren, omdat de meeste landen terecht denken dat Europa haar eigen boontjes maar moet doppen. Niet onbegrijpelijk als men zich bedenkt dat het gemiddelde Italiaanse hoofd van de bevolking acht keer meer verdient dan zijn Chinese evenknie en vijfentwintig keer de Indiase.

Misschien dat er een intentie komt om het budget van het IMF te verruimen. Maar voor niets gaat de zon op. Een Chinese bijdrage aan hetzij het EFSF of het IMF zal gepaard met meer invloed voor de Chinezen. Daar komt bij dat de VS niet zondermeer extra (geleend) geld in het IMF zal of kan stoppen. Met de Amerikaanse Presidentverkiezingen op komst verdwijnt in de VS het buitenland naar de achtergrond. Zoals de republikeinse kandidaat Cain al eens zei, het levert geen enkele Amerikaanse baan op als je weet waar Oezbekistan ligt.

Intussen verzamelen demonstranten uit de hele wereld zich in de Zuid Franse badplaats om meer aandacht te vragen voor bijvoorbeeld de boeren in plaats voor de banken. Geheel in het verlengde van de “Occupy” beweging wordt focus gevraagd op het milieu, de armoede in de wereld en sociale gerechtigheid. Aan al deze zaken zal de G20 niet toekomen. Eerst moet de geest weer in de fles.

Dan heeft men nog geluk dat in de financiële wereld alleen de Europese schuldenproblematiek centraal staat en niet ook de Amerikaanse. De Amerikaanse schuldenlast is niet minder ernstig dan de Europese, hernieuwde publiciteit daaromtrent komt nog. Dat zal President Obama niet verhinderen om de Europeanen op te roepen “to get their act together”. Wat dat betreft heeft men in Cannes hetzij boter op het hoofd of staan met de handen in het haar.

Tijdens de G20 top mag de heer Papandreou komen uitleggen wat hij beoogt te bereiken met zijn referendum. Wat hij ook moge beogen, de kans blijft levensgroot bestaan dat de Grieken tegen stemmen.

Laten we hopen dat de G20 de markten kunnen sussen, maar dat blijft natuurlijk gissen.