Het negativisme slaat toe en beleggers worden overspoelt met rampspoeden zoals de Griekse crisis, schier onoverbrugbare schuldenlasten van landen, wankele valuta’s, ruziënde politici,vergrijzing, dreigende inflatie en de kans op een dubbele dip recessie.

Het goede nieuws is dat veel zo niet alles van het bovenstaande al bekend is en veronderstelt mag worden enigszins in de prijzen te zijn verwerkt. Het tweede goede nieuws is dat aandelen ook de oplossing voor het probleem kunnen zijn.

Zoekt u rendement en bent u bang voor de kredietwaardigheid van soevereine staten, dan zijn dividenden eenjohnsonjohnson mooie oplossing. Neem nu een aandeel als Johnson & Johnson. Het bedrijf heeft al 48 opeenvolgende jaren – recessie of niet – haar dividend verhoogt. En genereert voor haar aandeelhouders meer dividendrendement dan de Amerikaanse overheid aan rente betaalt. Het bedrijf Procter & Gamble heeft al 53 jaar ononderbroken haar dividend verhoogt.

Bang voor schuldenlasten? Wat te denken van Microsoft? Het bedrijf heeft meer dan $ 50 miljard in contanten. Een enorme potentie die aangewend zou kunnen worden om nog meer aandelen terug te kopen, het dividend te verhogen of overnames te plegen. Openlijk wordt er nu aan de stoelpoten van Microsoft voorman Steve Ballmer gezaagd, omdat het bedrijf te weinig innoveert. Een nieuwe topman kan inspirerend werken op het fonds. In de VS alleen al hebben de niet financiële bedrijven bijna $ 2000 miljard in cash. Dat is 27% meer dan in 2007 toen de proctorfinanciële crisis begon. Er zijn ook landen met overschotten. Een goed voorbeeld hiervan is Noorwegen.

Om de inflatie de baas te blijven kan met in grondstoffen beleggen, maar natuurlijk ook in bedrijven die nauw gecorreleerd zijn met deze grondstoffen. Het Braziliaans Petrobras is zo’n bedrijf. Niet alleen biedt dit fonds de beleggingskansen van een land als Brazilië, het betaalt ook een aardige dividend en de koers van het aandeel correleert voor 80% met de olieprijs. Een mooie combinatie van bovenstaande punten is het Noorse Olieconcern Statoil met een dividendrendement van bijna 5%.

Wanneer het op vergrijzing aan komt hebben bijvoorbeeld Japan, China en ook Europa een groot probleem. De jongste bevolking treffen we aan in Afrika. Niet voor niets dat dit continent met haar grondstoffen legio kansen biedt, zij het dat de politiek daar nog een hele ontwikkeling moet doormaken. Opvallend genoeg lijkt de vergrijzing deze eeuw ook de deuren van de Verenigde Staten voorbij te gaan. De bevolking groeit en deze eeuw blijft deazie categorie van 20 tot 40 jaar de grootste groep.

Bedrijven die wereldwijd actief zijn bieden een goede bescherming tegen sterke valutaschommelingen. Een bedrijf als Unilever heeft in meer dan 100 landen een vestiging en verkoopt haar producten in meer dan 180 landen. Zij is ’s werelds grootste producent van bijvoorbeeld margarine, zeep, verpakte thee en ijs. Zij is met haar 500 dochterondernemingen het op 15 na grootste bedrijf ter wereld. Hun business is zo complex en gespreid dat de effecten van een instortende valuta door haar grote spreiding sterk gedempt worden.

Wanneer er zich toch een dubbele dip recessie mocht voordoen omdat overheden wereldwijd aan het bezuinigen slaan, zijn er altijd bedrijven die daar immuun voor lijken te zijn. Supermarktketens als Walmart of Ahold blijven producten leveren ondanks een recessie. Dit geldt ook voor zeepfabrikanten als Unilever of soepleverancier Campbell.

Wanneer beleggers een correctie verwachten, wordt vaak naar de aandelenindex gekeken. Maar het is niet nodig om in de index te beleggen. Sterker nog het verdient soms aanbeveling om een actief beleggingsbeleid te voeren, een beleid dat anticipeert op de dingen die mogelijk komen gaan.

Ondanks alle onzekerheid zijn er ook een aantal algemene redenen waarom aandelen niet per se links gelaten hoeven te worden. In de eerste plaats als we kijken naar de winstcijfers van de bedrijven in de Standard & Poor’s 500 index, dan wordt voor 2011 een historisch grote winst verwacht. Zes maanden geleden verwachtte men dat deze bedrijven $ 96 per aandeel zouden verdienen en nu gaat men uit van $ 99,20. Voor 2012 is dat inmiddels opgehoogd naar $ 112,50.

vs1Wanneer de bedrijven inderdaad $ 99,20 per aandeel gaan verdienen, dan is de gemiddelde koers/winstverhouding onder de 13. Dat is lager dan het historisch gemiddelde van 14 tot 15. Maar als belegger moet je natuurlijk kijken naar de individuele gevallen. Zo heeft Caterpillar een koers/winstverhouding van net iets meer dan 10 en Pfizer van 9.

Als we de verdiensten afzetten tegen de prijs als percentage, komt je uit op 7,8%. De staatsleningen betalen in de VS slechts iets meer dan 3%. Los daarvan, historisch gezien was dit percentage de laatste 50 jaar slechts 2,4% na aftrek van inflatie. Zelfs al zou de inflatie oplopen naar 3% of 4%, dan nog zouden de netto verdiensten goed afsteken tegen de koersen.

De obligatiemarkt staat op een historische hoogtepunt. De rente staat op het punt verder te stijgen en beleggers in obligaties en obligatiefondsen lopen het risico koersverliezen te moeten incasseren. De enorme geldstroom naar obligatiefondsen zal verminderen en een deel daarvan zal ten goede komen aan de aandelenmarkt.

De zomer is doorgaans niet de beste periode voor aandelen en met iedere stemming in het Griekse parlement of het Amerikaanse huis van afgevaardigden gaat er een rilling door de financiele markten. Sommige aandelen kunnen de oplossing betekenen.