INLOGGEN Bel mij terug

Nieuws

Obligaties op de rand van de afgrond?

22-07-2011

In 1982 zei een van de Amerikaanse financiële analisten waarmee wij dagelijks spraken plotseling : “sell your house and buy the bonds” (verkoop je huis en koop obligaties). Dat bleken profetische woorden aangezien de prijs van een Amerikaanse staatsobligatie met een looptijd van 30 jaar en een fictieve coupon van 8% nog geen 50 noteerde. Het bleek het begin van een opmars die bijna 30 jaar zou duren. De koers van deze obligatie staat nu rond de 125 en noteerde op het hoogtepunt van de financiële crisis zelfs 138. Hoe hoger de koers, hoe lager de effectieve rente.

Nu 29 jaar later hoor ik van een gerespecteerde analist precies hetzelfde geluid, maar dan andersom: “sell your bonds and buy a house”. Ik ben van mening dat ook dit profetische woorden zijn en het begin betekent van een lange reeks van jaren van dalende obligatiekoersen.

Om met de huizenmarkt te beginnen. Zoals ik eind april al schreef wordt de huizenmarkt uiteindelijk weer interessant. Als we ons gemakshalve beperken tot de Amerikaanse markt, dan zien we dat de huizenprijzen daar her en der met 40% zijn gedaald. Daar komt bij dat er structureel te weinig nieuwe huizen worden gebouwd, waardoor de voorraad huizen te koop snel slinkt.

Het is niet toevallig dat vanaf vandaag een omslagpunt in de Amerikaanse obligatiemarkt kan ontstaan. Per 30 juni 2011 is namelijk de Federal Reserve gestopt met de opkopen van Amerikaanse staatsobligaties (QE2). Dat wil zeggen, de FED zal geen nieuwe investeringen in obligaties meer doen, maar behoudt zich wel het recht voor om obligaties die worden afgelost te herinvesteren. In de afgelopen maanden heeft de FED gemiddeld voor $ 75 miljard per maand staatsobligaties van haar eigen overheid gekocht. Dit heeft de rente kunstmatig laag gehouden (en dus de obligatieprijzen kunstmatig hoog).

Gelijktijd met het wegvallen van de FED als grootste koper, valt ook de Chinese en Japanse vraag terug. Zij vormden samen met de FED de absolute top drie van kopers van Amerikaanse schuldpapier. De Chinezen zoeken al geruime tijd naar een mogelijkheid om hun gigantische liquiditeiten anders te spreiden. De dollars was altijd hun onbetwiste keuze, tot de euro erbij kwam. Echter met alle perikelen in en rond Griekenland, Portugal etc. zullen de Chinezen verder zoeken. De Japanners waren al sinds jaar en dag trouwe kopers, maar hebben sinds 11 maart j.l. wel iets anders aan hun hoofd. De aardbeving gevolgd door een tsunamie, met lekkende kerncentrales als gevolg, trekken een zware wissel op de Japanse economie. Er zal heel wat infrastructuur hersteld moeten worden, dus gaat het geld niet naar de Amerikanen maar blijft het thuis.

Er zijn twee belangrijke redenen waarom de rente in bijvoorbeeld de VS zal moeten stijgen. De eerste is dus dat de drie belangrijkste kopers minder of geen belangstelling meer hebben. Met het historische aanbod zal dus de rente aantrekkelijker gemaakt moeten worden willen beleggers in voldoende mate belangstelling blijven tonen voor deze obligaties. Sterker nog, er zullen meer beleggers gevonden moeten worden nu de top drie minder zal kopen. De tweede belangrijke reden is de inflatie.

 

Deze kruipt langzaam maar zeker omhoog. De Amerikaanse inflatie van de consumptiegoederen beloopt nu zo’n 3,6% op jaarbasis. Die van de productiegoederen zijn bijna het dubbele. Met dergelijke cijfers kan de rente op een obligatie van bijvoorbeeld 10 jaar natuurlijk niet slechts 3% zijn. Dat betekent een gegarandeerd verlies van 0,6% per jaar minimaal, belastingen buiten beschouwing gelaten.

De huidige voorzitter van de FED, Ben Bernanke, zal alles op alles zetten om de geest in de fles te laten en te zorgen dat de problemen in ieder geval niet voor de presidentsverkiezingen van 2012 uit de hand lopen. Maar het effect lijkt op het schudden van een fles champagne. De krachten bouwen zich op binnenin de fles en probeer dan maar eens een nipje te nemen als de kurk er af komt.

Met een record balans van de FED, een record begroting met een record tekort en een record staatsschuld zal het uiteindelijk moeilijk blijken te zijn om beleggers te blijven interesseren om hun geld voor een lange termijn vast te zetten tegen een historisch lage rente.

De staatsleningen van de Europese landen bieden ook al geen soelaas, maar dat is wel gebleken uit de perikelen rond Griekenland.

Voorzichtigheid is dus geboden voor de obligatiemarkt. Denk aan de looptijd.

 

 

 

Translate »