INLOGGEN Bel mij terug

Nieuws

Beleggen en recessies

12-10-2011

Zo langzamerhand begint iedereen er in te geloven dat de economische groei zodanig afneemt, dat er binnenkort sprake zal zijn van een dubbele dip recessie. Het is nog maar de vraag of we weer in een recessie zullen gaan belanden, maar toch tijd om de geschiedenisboekjes uit de kast te halen.

We spreken van een recessie als er, gemeten aan het Bruto Nationaal Product, twee achtereenvolgende kwartalen sprake is geweest van een economische krimp. Nadeel van deze definitie is overigens dat je pas na ruim zes maanden kunt vaststellen dat er sprake was van een recessie. Sommigen voegen er ook nog aan toe dat de werkloosheid in die periode met 1,5% moet zijn gestegen.

Het makkelijkste is het om naar de recessies in de VS te kijken. Per slot van rekening zijn de Amerikaanse economie en beurs de afgelopen 100 jaar leidend geweest. Sinds 1926 hebben daar 15 recessies plaatsgevonden (gemiddeld eens in de 5,8 jaar). De laatste was die van december 2007 tot december 2009. De Dow Jones Index stond op 9 oktober 2007 op haar hoogste punt van 14.164. Het dieptepunt werd bereikt op 5 maart 2009, toen de Dow Jones Index een stand van 6.594 bereikte. Een daling dus van 50% in 17 maanden. Overigens stond de index vier maanden later alweer boven de 9.000 grens. De recessie van 2001 zag een verschil van 37,8% tussen het hoogste en laagste punt, dat meer in de buurtvan het gemiddeld van 41 ligt.

Gemiddeld duurde deze 15 recessies 14 maanden. Waarbij die van 1929 tot en met 1933 het langste duurde (55 maanden) gevolgd door de meeste recente (18 maanden). Gemiddeld daalde het BNP gedurende zo’n crisis met 5,9%. Dit beeld is echter vertekend door de recessie van 1929 tot 1933, toen de economie met meer dan 26% kromp. Zouden we die weglaten, is het gemiddelde van de krimp 4,3%.

Net zo goed als de beurs al daalt in anticipatie van een recessie, stijgt die ook in de verwachting dat de recessie ten einde gaat lopen. Vandaar dat het hoogtepunt van de beurs zeker niet samenvalt met het hoogtepunt van een economische expansie en idem met de dieptepunten. Als er inderdaad opnieuw een recessie komt, dan is het dieptepunt van de markt royaal voor het dieptepunt van de economische krimp gepasseerd.

Interessant is het om te kijken naar de reactie van de beurs op deze recessies, en dan gesplitst naar de groeistrategie en de waarde (value-) strategie.

Zoals blijkt kunnen er enorme verschillen zitten tussen het hoogste en laagste punt van de beurs, maar nimmer vallen beiden in de recessieperiode. Meestal maar 1 van de 2. Als we uitsluitend kijken naar wat de beurs deed in de periode dat er sprake is van een recessie dan stegen de groeiaandelen gemiddeld met 1% en daalde de valueaandelen met gemiddeld 1%.

Opvallend is ook dat de markt sterk kan herstellen na een recessie. Gemiddeld duurt het 2,8 jaar voordat het grote verlies is goedgemaakt. Vanaf de bodem herstelt de markt gemiddeld met 45,8%. Als we weer kijken naar groei- en valueaandelen dan valt op dat gemiddeld 1 jaar na de recessie de groeiaandelen met 23% zijn gestegen, en de waardeaandelen met 41%. Vijf jaar later zijn de cijfers respectievelijk 54% en 117%.

Het is misschien beangstigend dat wanneer er zich nu weer een recessie aandient, deze zo kort volgt op de vorige (2007 – 2009). Maar ook dat is vaker voorgekomen. Begin jaren zestig en begin jaren tachtig zaten er ook slechts respectievelijk 2 en 1 jaar tussen twee recessies.

Blijft de vraag of de economie in een recessie zal belanden. In ieder geval neemt de groei af en door alle bezuinigen valt de stimulans van de overheid weg. Daar staat tegenover dat er nog een aantal economieën zijn die goed draaien (China enz. ). Ook niet alle indicatoren wijzen in de richting van een recessie. Zo steeg onlangs de consumenten-sentimentsindex van Thomson Reuters/University of Michigan tegen alle verwachtingen in onverwachts sterk.

Hoe het ook zij, de aandelen hebben een correctie laten zien die al heel wat slecht nieuws hebben ingeprijsd, met alle koopgelegenheden van dien.

Translate »