Terwijl de Europese politici onderling hartgrondig van mening blijven verschillen over de vraag of ze moeten bezuinigen of juist stimuleren om uit de financiële misère te komen, gaat het in de VS langzaam maar zeker de goede kant op. Daar wil het met de ombuigingen ook niet echt lukken, en traden er allerlei automatische bezuinigen op en dreigden er kredietplafonds. En wat zien we? Het tekort daalt desalniettemin. Dit jaar komt het voor eerst onder de $ 1000 miljard. Nog steeds astronomisch, maar de economie is ook gigantisch groot. Voor 2013 lijkt het tekort af te stevenen op $ 642 miljard hetgeen bijna de helft is van vorig jaar en alweer $ 200 miljard lager dan drie maanden geleden nog werd gedacht. In 2014 denkt het Congres nog eens $ 100 miljard lager uit te komen.

Door de economische groei vallen de belastinginkomsten mee, hetgeen helpt om het tekort terug te dringen tot onder de 4% van het Bruto Nationaal Product. Dat was een paar jaar geleden nog ruim 10%.

Wat ook helpt zijn de extra uitkeringen die de door de overheid geredde financiële instellingen dit jaar uitbetalen. Fannie Mae is een van de hypotheekverstrekkers die de overheid te hulp moest schieten. Nu de economische groei daar is en de huizenmarkt weer wat aantrekt krijgen deze bedrijven weer lucht. Fannie Mae behaalde in het eerste kwartaal van dit jaar haar hoogste winst ooit en kon de overheid uiteindelijk maar liefst $ 59,4 miljard uitbetalen.

Niet alleen de overheid ziet haar financiële positie langzaam verbeteren, maar ook de huishoudens. In het eerste kwartaal van dit jaar daalden de schulden van de Amerikaanse consument wederom met 1% naar het laagste niveau sinds 2006. Het record van de consumentenschulden stamt uit 2008 en stond toen op $ 12.700 miljard. Dat is nu $ 11.200 miljard, oftewel 11,8% lager.

Er worden allerlei constructies uitgedacht waarbij er bijvoorbeeld $ 2 minder moet worden uitgegeven voor iedere $ 1 belastingverhoging. De politici gaan er nog steeds van uit dat ook al bereiken ze overeenstemming er in de komende jaren sprake zal blijven van begrotingstekorten. Wellicht dat de huidige groei de politieke ambities inhaalt, en de tekorten kleiner gaan uitvallen dan gedacht. In ieder geval biedt de huidige trend aan beide partijen meer bewegingsvrijheid om een compromis te bereiken.

Het budgetbureau van het Amerikaanse Congres (CBO) mag dan wel de verwachte tekorten naar beneden bijstellen, maar zorgwekkender is haar lange termijn verwachtingen.  Zij vreest dat bij ongewijzigd beleid vanaf 2018 de tekorten naar onhoudbare niveaus zullen stijgen als gevolg van de vergrijzing van de bevolking. Meer mensen gaan met pensioen en zullen ook in toenemende mate een beroep doen op de gezondheidszorg.

Het is dus voor beleggers te hopen dat de Amerikaanse politici de huidige meevallers aangrijpen om drastisch om te buigen in plaats van achterover te leunen in de hoop dat de problemen vanzelf weg groeien.

Bijkomend probleem is de historisch lage rentestand die door de Centrale Bank wordt bewerkstelligt. Ebt het beleggersvertrouwen weg of stopt de Federal Reserve met haar opkoopprogramma dan zal de rente onherroepelijk stijgen. Een risico dat levensgroot aanwezig is en door tal van analisten wordt verwacht. Dit scenario is een aanvullende bedreiging voor de rentelasten van de overheid die haar totale schuld richting de $ 17.000 miljard ziet oplopen.

Al met al een tijdelijke adempauze dus.